การแต่งหน้างบแยกตามตัวแปร
1. วัตถุประสงค์
เพื่อสามารถเรียกดูหน้างบการเงิน โดยวิเคราะห์หน้างบแยกออกตามรหัสตัวแปรต่าง ๆ ได้
2. ความหมายของตัวอักษรในการแต่งหน้างบ
การแต่งหน้างบแบบใช้รหัสตัวแปรจะต้องใช้ตัวอักษร 2 หลัก ซึ่งตัวอักษรแต่ละหลักมีความหมาย ดังนี้
ตัวอักษรหลักที่ 1
D หมายถึง รหัสแผนก (Department Code)
J หมายถึง รหัสงาน (Job Code)
P หมายถึง รหัสพนักงาน (Personnel Code)
B หมายถึง รหัสลูกหนี้ (Debtor Code)
C หมายถึง รหัสเจ้าหนี้ (Creditor Code)
M หมายถึง รหัสส่วนขยาย (Memo Code)
ตัวอักษรหลักที่ 2
A หมายถึง ทุกรหัส เช่น DA หมายถึง ทุกรหัสแผนก (All)
G หมายถึง กลุ่ม เช่น DG1 หมายถึง รหัสแผนกกลุ่ม 1 (Group)
S หมายถึง หมวดหมู่รหัส เช่น JS100 หมายถึง รหัสงานที่ขึ้นต้นด้วย 100 (Sub-Group)
C หมายถึง หนึ่งรหัส เช่น DCA101 หมายถึง เฉพาะรหัสแผนก A101 (Code)
3. วิธีการกำหนดสูตรเพื่อให้แสดงในหน้างบ
ในบรรทัดที่ต้องการใส่สูตรให้กำหนดดังนี้ : รหัสบัญชี<ตัวอักษรหลักที่ 1+ตัวอักษรหลักที่ 2>
ตัวอย่าง 1 ต้องการแต่งหน้างบแสดงรายได้ของแผนก A101 โดยมีรหัสบัญชีรายได้แทนด้วย 400100 และรหัสแผนกแทนด้วย A101 วิธีการกำหนดสูตร คือ
-C400100<DCA101>
ตัวอย่าง 2 ต้องการแต่งหน้างบแสดงรายได้ของทุกแผนก วิธีการกำหนดสูตร คือ
-C400100<DA>
ตัวอย่าง 3 ต้องการแต่งหน้างบแสดงรายได้ของรหัสงานที่ขึ้นต้นด้วยหมวดหมู่งาน 100 โดยมีรหัสบัญชีรายได้แทนด้วย 400100 และรหัสหมวดหมู่งานแทนด้วย 100 วิธีการกำหนดสูตร คือ
-C400100<JS100>
ตัวอย่าง 4 ต้องการแต่งหน้างบแสดงบัญชีเงินสดของลูกหนี้การค้าในกลุ่มที่ 1 โดยมีรหัสบัญชีเงินสดแทนด้วย 100100 และรหัสกลุ่มลูกหนี้แทนด้วย 1 วิธีการกำหนดสูตร คือ
+C100100<BG1>